1. ARGLWYDD, clyw fy ngweddi,a doed fy nghri atat.
2. Paid â chuddio dy wyneb oddi wrthyfyn nydd fy nghyfyngder;tro dy glust ataf,brysia i'm hateb yn y dydd y galwaf.
3. Oherwydd y mae fy nyddiau'n darfod fel mwg,a'm hesgyrn yn llosgi fel ffwrn.
4. Yr wyf wedi fy nharo, ac yn gwywo fel glaswellt;yr wyf yn darfod o beidio â bwyta.
5. Oherwydd sŵn fy ochneidioy mae fy esgyrn yn glynu wrth fy nghnawd.
6. Yr wyf fel pelican mewn anialwch,ac fel tylluan mewn adfeilion.
7. Yr wyf yn methu cysgu,ac fel aderyn unig ar do.
8. Y mae fy ngelynion yn fy ngwawdio trwy'r amser,a'm gwatwarwyr yn defnyddio fy enw fel melltith.
9. Yr wyf yn bwyta lludw fel bara,ac yn cymysgu fy niod â dagrau,
10. o achos dy lid a'th ddigofaint,oherwydd cydiaist ynof a'm bwrw o'r neilltu.
11. Y mae fy mywyd fel cysgod hwyrddydd;yr wyf yn gwywo fel glaswelltyn.
12. Ond yr wyt ti, ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth,a phery dy enw dros y cenedlaethau.
13. Byddi'n codi ac yn trugarhau wrth Seion;y mae'n adeg i dosturio wrthi,oherwydd fe ddaeth yr amser.
14. Y mae dy weision yn hoffi ei meini,ac yn tosturio wrth ei llwch.
15. Bydd y cenhedloedd yn ofni enw'r ARGLWYDD,a holl frenhinoedd y ddaear dy ogoniant.
16. Oherwydd bydd yr ARGLWYDD yn adeiladu Seion,bydd yn ymddangos yn ei ogoniant;
17. bydd yn gwrando ar weddi'r gorthrymedig,ac ni fydd yn diystyru eu herfyniad.
18. Bydded hyn yn ysgrifenedig i'r genhedlaeth i ddod,fel bod pobl sydd eto heb eu geni yn moli'r ARGLWYDD:
19. ddarfod iddo edrych i lawr o'i uchelder sanctaidd,i'r ARGLWYDD edrych o'r nefoedd ar y ddaear,
20. i wrando ocheneidiau carcharoriona rhyddhau'r rhai oedd i farw,
21. fel bod cyhoeddi enw'r ARGLWYDD yn Seion,a'i foliant yn Jerwsalem,
22. pan fo pobloedd a theyrnasoeddyn ymgynnull ynghyd i addoli'r ARGLWYDD.
23. Y mae wedi sigo fy nerth ar y daith,ac wedi byrhau fy nyddiau.
24. Dywedaf, “O fy Nuw, paid â'm cymryd yng nghanol fy nyddiau,oherwydd y mae dy flynyddoedd di dros yr holl genedlaethau.
25. “Gynt fe osodaist sylfeini'r ddaear,a gwaith dy ddwylo yw'r nefoedd.
26. Y maent hwy yn darfod, ond yr wyt ti yn aros;y maent i gyd yn treulio fel dilledyn.Yr wyt yn eu newid fel gwisg,ac y maent yn diflannu;
27. ond yr wyt ti yr un,a'th flynyddoedd heb ddiwedd.
28. Bydd plant dy weision yn byw'n ddiogel,a'u disgynyddion yn sicr o'th flaen.”