Psailm 109 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

Tairghir ar scrios a namhad nimhneach, mar scáthan ar Iúdas.

Don phrímhfhear ceóil, Psalm Dháibhi.

1. A Dhé mo mholta, ná bí ad thocht;

2. Oír atá béul a nurchóidigh agus béul na gangaide foscuilte am aghaidh: labhruid síad am aghaidh le teangaidh bhréagach.

3. Agus ré bríathraibh fúathmhara do ghabhadar am thimchioll mar an gceadna; agus cathuighid am aghaidh gan adhbhar.

4. Ar son mo ghrádha atáid na neascáirde agam: agus misi ag urnaigh.

5. Agus do thoirbhriodar dhamh olc a naghaidh maitheasa, agus fúath ar son mo ghrádha.

6. Suighidhse an ciontach ós a chionn: agus seasadh Sátan air a láimh dheis.

7. A nuáir bheirthior breath air, damnuighthear é: agus iompoighthear a urnaigh a bpeacadh.

8. Go madh gann a laéthe, agus gabhadh duine oile a oifig.

9. Biodh a chlann na ndílleachdaibh, agus a bhean na baintreabhaigh.

10. Agus biodh a chlann ar seachrán do ghnáth, agus ag íarruidh déirce: agus íarruid mar an gceadna as a náitibh uáigneacha.

11. Glacadh fear na bhfíach an mhéid atá aige; agus creachaidís coigcrichidh a sháothar.

12. Ná bíodh ann duine do shínfeadh oineach chuige: agus na bíodh áon do thaisbeanadh trócaire dá chloinn gan athair.

13. Géarrthar a shliocht úadh; agus a nginealach oile scriostar amach a ainm.

14. Bíodh peacuidhe a aithreadh ar cuimhne ag an TTIGHEARNA; agus ná scriostar amach cionta a mhathar.

15. Bídís do lathair an TIGHEARNA do ghnáth, go ngearra sé amach a ccuimhne don talamh.

16. Do bhrígh nár chuimhnigh sé cinéul dfoillsiughadh, achd go ndéarna ainleanmhuin air an duine bochd mbúaidheartha, ionnus go muirfeadh sé an duine tuirseach a ccroidhe.

17. Mar do ghradhuigh sé easgaine, agus tigeadh si air: mar nach raibh dúil aige a mbeannughadh, bíodh sin a bhfad úadh.

18. Mar déaduigh sé é féin le heasgaine mar a chulaidh, imthigheadh sin mar uisge a steach iona mheadhón, agus mar ola ann a chnamhuibh.

19. Bíodh sin aige mar a néadach lé a bhfoluigheann é féin, agus mar chrios lé a ccriosluigheann é féin do ghnáth.

20. Go má hé so luáidheacht measccarrad ón TIGHEARNA, agus na druinge noch labhrus olc a naghaidh manma.

21. Acht tusa a Dhía mo THIGHEARNA, oibrigh leamsa ar son hanma: do bhrígh gur maith do thrócaire, sáor mé.

22. Oir is buáidheartha easbhuidheach mé, agus atá mo chroidhe créachdnuighthe ionnam a stigh.

23. Atáim ar nimtheacht mar an scáile an tan chláonas: atáim ar mo chrothadh as mar an lócust.

24. Atáid mo ghlúine lag tre throsgadh; agus atá mfeóil trúagh gan mhéathus.

25. Agus atáim am scannail doibhsion: a nuáir do chíd mé croithid a gceann.

26. Tárthaigh mé, a THIGHEARNA mo Dhía: sáor mé do réir do thrócaire.

27. Ionnus go mbía a fhios aca gur bí so do lámhsa; gur tusa, a THIGHEARNA, do rinne é.

28. Mailluighdíssion, achd beannuighsi: a nuáir éirghid, claóidhtior iad; acht déanadh do sheirbhíseachsa lúathgháire.

29. Eaduighthear measccáirde lé náire, agus foluighdís íad féin re cláois, mar budh le falluing.

30. Molfa mé an TIGHEARNA lem bhéul go mór; agus a measg iomad daóine mholfas mé é.

31. Oír seasfuidh sé ar láimh dheis a nuireasbhuigh, dá sháoradh úathasan noch do dhaimneochadh a anam.