31. Sy soldate sê toe vir hom: “Ons het gehoor die Israelitiese konings is genadig. Kom ons trek rouklere aan en bind toue om ons koppe en gee ons oor aan die koning van Israel. Miskien spaar hy u lewe.”
32. Hulle trek toe rouklere aan en bind toue om hulle koppe en lewer hulleself uit aan die koning van Israel.“Ben-Hadad onderwerp hom aan u,” sê hulle, “en hy vra dat u sy lewe moet spaar.”Toe sê Agab: “Lewe hy nog? Hy is my broer!”
33. Die manne het dit as 'n gunstige teken opgevat en haastig by sy opmerking aangesluit deur te sê: “Ben-Hadad ís u broer.”Agab sê toe: “Gaan haal hom!”Toe Ben-Hadad by hom kom, het Agab hom by hom op die strydwa laat klim.
34. Daar het Ben-Hadad vir hom gesê: “Die stede wat my pa van jou pa afgevat het, sal ek teruggee. Jy mag ook vir jou 'n handelsbuurt inrig in Damaskus soos my pa in Samaria gedoen het.”“En ek sal jou laat gaan,” sê koning Agab, “nadat jy 'n verdrag met my gesluit het.”Ben-Hadad het toe 'n verdrag met hom gesluit, en Agab het hom laat gaan.
35. 'n Profeet het in opdrag van die Here vir 'n vriend gesê: “Slaan my tog!”Maar hy het geweier om hom te slaan.
36. Toe sê die profeet vir hom: “Jy was ongehoorsaam aan die opdrag van die Here, en daarom sal 'n leeu jou verskeur wanneer jy van my af weggaan.”Toe hy van hom af weggegaan het, het 'n leeu op hom afgekom en hom verskeur.
37. Die profeet kry toe iemand anders en sê: “Slaan my tog.”Hy het die profeet geslaan; hy het hom selfs stukkend geslaan.