11. Jy weet alte goed wat die konings van Assirië gedoen het waar hulle ook al gegaan het. Hulle het elkeen wat in hulle pad was, vernietig! Hoekom sou jy dit vryspring?
12. Het die gode van ander nasies hulle kom red, nasies soos Gosan, Haran, Resef en die inwoners van Eden wat in Telassar was? My voorgangers het hulle almal vernietig!
13. Wat het gebeur met die koning van Hamat en die koning van Arpad? Wat het gebeur met die konings van Sefarwajim, Hena en Awwa?”
14. Nadat Hiskia die brief van die boodskappers ontvang en gelees het, gaan hy op na die Here se tempel toe en sprei dit oop voor die Here.
15. Toe bid hy voor die Here soos volg:“O Here, God van Israel,U wat oor die serafs troon!U alleen is God oor al die koninkryke op die aarde.U het die hemel en die aarde gemaak.
16. Luister tog na my, o Here,en hoor wat ek sê.Maak tog u oë oop en kyk,Here!Luister hoe Sanherib die lewende God beledig!
17. “Dit is waar, Here, die konings van Assirië het al hierdie nasies met hulle grondgebiede verwoes.
18. Dis waar dat hulle die gode van hierdie nasies verbrand het. Maar natuurlik kon die Assiriërs hulle vernietig! Hulle was glad nie gode nie, net maar beelde van hout en klip, die werk van mensehande.
19. Nou, o Here, ons God, red ons uit die mag van Assirië! Dan sal al die koninkryke op die aarde weet dat U alleen, o Here, God is.”
20. Toe stuur Jesaja seun van Amos die volgende boodskap aan Hiskia: “Dis wat die Here, die God van Israel, sê: Ek het jou gebed oor koning Sanherib van Assirië gehoor.
21. Dit is wat die Here oor hom sê:“Die dogter van Sion verag jou en lag vir jou.Die dogter van Jerusalem kyk jou spottend agterna.
22. Wie dink jy het jy beledig en belaglik gemaak?Teen wie het jy jou stem verhefen met trots jou oë opgeslaan?Dit was die Heilige van Israel!
23. Deur jou boodskappers het jy die Here gelaster.Jy het gesê: ‘Met my baie strydwaenshet ek hoë berge bestyg,die hoogste pieke van die Libanon.Ek het sy hoogste seders, sy keurigste sipresse afgekap.Ek het sy verste uithoeke bereik,sy digte woude binnegedring.
24. Ek het putte gegrawe in vreemde lande,myself verkwik met hulle water.Met my voetsole het ek al die riviere van Egipte laat opdroog!’
25. “Maar het jy nie gehoor nie?Ek het lankal daaroor besluit.Lank gelede het Ek dit beplan. Nou maak Ek dit werklikheid:dat jy versterkte stede tot rommelhope sal verpletter.
26. Hulle inwoners is magteloos, verskrik en beskaamd;soos gras op die veld, broos soos sagte groen gras;soos gras op ’n dak verskroeinog voordat dit opkom.
27. “Maar Ek ken jou goed:Ek weet of jy kom of gaan, ook hoe jy uitvaar teen My.
28. En weens jou woede teen Myen jou verwaandheid wat Ek self gehoor het,sit Ek my haak deur jou neus en my stang in jou mond.Dan sal Ek jou laat teruggaanop die pad waarlangs jy gekom het.