20. Die mense van Dedan het weer met duur komberse betaal wat jy onder jou perdesale gesit het.
21. Die Arabiere en die regeerders van Dedan het jou betaal met lammers en skape, asook bokramme.
22. En die mense van Skeba en Rama het betaal met gom en edelstene en goud.
23. Die mense van Haran en Eden, Assirië en Kilmad het ook met jou besigheid gedoen.
24. Hulle het weer mooi klere en materiaal en tou gebruik om jou te betaal vir die goed wat jy gemaak het.
25. Skepe wat van Tarsis gekom het, het jou ware opgelaai en aan ander lande gaan verkoop.
26. En so het al jou besigheid jou skatryk gemaak. Jy het ’n ryk en magtige nasie geword. Jou skure was vol duur goed.“Maar let nou mooi op! Die mense wat roeiers op jou skip is, het reguit in ’n orkaan ingeroei. Die wind het jou skip op die diepsee verpletter.
27. Daardie dag het alles vergaan. Van al jou rykdom het niks oorgebly nie. Jou soldate en die mense wat op jou skepe werk, is op dieselfde dag uitgewis. Selfs die mense wat jou goed op hulle skepe gehad het om dit te gaan verkoop, is in daardie orkaan dood. Al jou mense is verwoes. Jy het op see vergaan. Alles is verlore!
28. “Die mense wat in die lande rondom jou bly, het gebewe toe hulle hoor hoe jou mense gil en skreeu die dag toe Ek jou verwoes het.
29. Die mense wat op jou skepe geroei het, het oorboord gespring, so groot het hulle geskrik. Die soldate en die matrose het op die kaai gaan staan.
30. Hulle staan daar en huil. Hulle treur omdat hulle hartseer is omdat Ek jou vernietig het.
31. Hulle maak hulle reg vir jou begrafnis. Hulle trek begrafnisklere aan.
32. Op pad na jou graf toe sing hulle ’n lied. Hulle sê: ‘Was daar al ooit so ’n wonderlike stad soos Tirus! En nou lê hy op die bodem van die see. Hy het vergaan.’
33. “Die goed waarmee jy besigheid gedoen het, het na al die lande rondom jou gegaan. Jy het konings oor die hele wêreld ryk gemaak met al die goed waarmee jy besigheid gedoen het.
34. “En wat is jy nou? ’n Skip wat gesink het. Jy lê op die bodem van die see. Jy is verwoes! Al die goed waarmee jy besigheid gedoen het en al jou mense het verdwyn. Daar is niks oor nie.
35. “Almal wat langs die kus rondom jou woon, staan verstom oor wat met jou gebeur het. Die konings kan hulle oë nie glo nie. Hulle kyk, maar kan nie glo wat hulle sien nie.
36. “Die mense van al die nasies wat met jou besigheid gedoen het, skud die kop oor wat met jou gebeur het. Want jou einde was verskriklik. Daar is niks van jou oor nie!”