11. Die Amoriete het weggevlug van die Israeliete, en toe die Amoriete op die pad was van die berg na die stad Bet-Goron, het die Here groot haelstene laat val op hulle. Baie Amoriete het gesterf, meer Amoriete as wat die Israeliete met hulle swaarde doodgemaak het.
12. Josua het daardie dag met die Here gepraat, die dag toe die Here die Israeliete laat wen het teen die Amoriete. Die Israeliete het gehoor toe Josua sê:“Son, jy moet stilstaanby die stad Gibeon,maan, jy moet stilstaanin die Ajalon-vallei.”
13. Die son en die maan het toe stilgestaan totdat die Israeliete hulle vyande oorwin het. Dit is so geskryf in die Boek van Jasar: Die son het stilgestaan hoog in die lug, die son het omtrent ’n hele dag lank nie ondergegaan nie.
14. Daar was nog nooit ’n dag soos hierdie dag nie, nie voorheen nie en ook nie later nie. Die Here het gedoen wat ’n mens vir Hom gevra het, want die Here het self oorlog gemaak, sodat die Israeliete hulle vyande kon oorwin.
15. Josua en al die manne van Israel het teruggegaan na die kamp by die stad Gilgal.
16. Daardie vyf konings het gevlug en hulle het gaan wegkruip in ’n grot by die stad Makkeda.
17. Josua het gehoor dat sy manne die vyf konings gekry het waar hulle wegkruip in die grot by Makkeda,
18. en hy het vir sy manne gesê: “Julle moet groot klippe voor die grot rol en julle moet manne daar laat bly om wag te staan.
19. Maar julle moenie daar bly staan nie, julle moet julle vyande volg en jaag en julle moet hulle van agter aanval. Julle moet keer sodat hulle nie in hulle stede kom nie, want God sal julle laat wen teen hulle.”
20. Josua en die Israeliete het aangehou om die Amoriete te volg en dood te maak en hulle het baie Amoriete doodgemaak. Min Amoriete het vry weggekom en min het ingegaan in die stede wat sterk mure gehad het.
21. Al die Israeliete het veilig teruggekom na Josua toe, na die kamp by die stad Makkeda. Niemand kon nou iets sê teen die Israeliete nie.
22. Josua het toe gesê sy manne moet die grot oopmaak en hulle moet die vyf konings uitbring na hom toe.
23. Die manne het dit gedoen. Hulle het daardie vyf konings uit die grot gebring na Josua toe. Dit was die konings van die stede Jerusalem, Hebron, Jarmut, Lakis en Eglon.
24. Nadat hulle die konings na Josua gebring het, het Josua al die Israeliete geroep en hy het gepraat met die leiers van die manne wat saam met hom oorlog gemaak het. Hy het vir hulle gesê: “Kom sit julle voete op die nekke van hierdie konings.”Die leiers het gekom en hulle het hulle voete op die nekke van daardie konings gesit.
25. Josua het vir die leiers gesê: “Julle moenie bang en bekommerd wees nie, julle moet sterk en dapper wees, want julle sal oorlog moet maak teen julle vyande, maar die Here sal dieselfde doen met daardie vyande.”
26. Josua het toe die vyf konings doodgemaak, en hy het hulle liggame laat ophang aan bome. Die liggame het tot die aand daar gehang.
27. Toe die son ondergaan, het Josua gesê hulle moet die liggame afhaal van die bome. Hulle het dit gedoen en hulle het die liggame in die grot gegooi waar die vyf konings weggekruip het. Toe het hulle groot klippe voor die grot gesit. Die klippe is nou nog daar.
28. Josua het daardie dag ook die stad Makkeda oorwin en hy het die mense in die stad doodgemaak. Hy het gesê hulle is gewy aan die Here en hy het hulle almal doodgemaak, daar het niemand vry weggekom nie. Josua het met die koning van Makkeda dieselfde gedoen wat hy gedoen het met die koning van Jerigo.
29. Josua en al die manne van Israel het van Makkeda na die stad Libna gegaan, en hy het oorlog gemaak teen die stad.
30. Die Here het die Israeliete laat wen teen die mense van Libna en teen die koning van die stad. Hy het almal in die stad laat doodmaak. Nie een het aangehou lewe nie. Josua het met die koning van Libna dieselfde gedoen wat hy gedoen het met die koning van Jerigo.