17. Toe het Yisra’el boodskappers gestuur na die koning van Edom om te sê: ‘Laat my asseblief deur u land trek,’ maar die koning van Edom wou nie luister nie en hulle het ook na die koning van Mo’av gestuur, maar hy wou nie instem nie; daarom het Yisra’el in Kadesh gebly.
18. Toe het hulle deur die wildernis, om die land van Edom en die land van Mo’av gegaan en gekom aan die oostekant van die land van Mo’av en hulle het oorkant die Arnon gekamp, maar hulle het nie in die gebied van Mo’av ingegaan nie, want die Arnon is die grens van Mo’av.
19. Yisra’el het boodskappers gestuur na Sigon, die koning van die Emoriete en die koning van Heshbon en Yisra’el het vir hom gesê: ‘Laat ons asseblief deur u land trek na ons plek toe,’
20. maar Sigon het Yisra’el nie vertrou om deur sy gebied te trek nie; Sigon het al sy manne bymekaargemaak en by Yagatz gekamp en teen Yisra’el geveg.
21. יהוה, die God van Yisra’el, het Sigon en sy hele volk in die hand van Yisra’el gegee en dié het hulle verslaan sodat Yisra’el die hele land van die Emoriete, die inwoners van daardie land, besit het.Num 32
22. Hulle het die hele grondgebied van die Emoriete, van die Arnon af, sover as die Yabbok en van die wildernis af tot by die Yarden, besit.
23. Aangesien יהוה, die God van Yisra’el, die Emoriete voor Sy volk Yisra’el uit verdrywe het, is dit dan vir jou om dit te besit?
24. Besit u nie wat u god K’mosh u gegee het om te besit nie? So wat ook al יהוה, ons God, voor ons uit verdrywe het, sal ons besit.Num 23, 25, 31; Deut 2:9
25. Is u nou enigsins beter as Balak, die seun van Tzippor, die koning van Mo’av? Het hy ooit met Yisra’el getwis, of ooit teen hulle geveg?
26. Terwyl Yisra’el in Heshbon met sy dorpies, in `Aro’er met sy dorpies en in al die stede wat langs die Arnon lê, gebly het vir drie honderd jaar lank, waarom het julle dit nie binne daardie tyd teruggevat nie?
27. Ek het daarom nie teen u gesondig nie, maar ú doen kwaad aan my deur teen my oorlog te maak. Mag יהוה-HaShafat (die Regter) vandag oordeel tussen die seuns van Yisra’el en die seuns van `Ammon!”
28. Die koning van die seuns van `Ammon het egter die boodskap wat Yiftag vir hom gestuur het, verwerp.
29. Die Gees van יהוה het op Yiftag gekom sodat hy deur Gil’ad en M’nasheh gegaan het; toe het hy deur Mitzpeh in Gil’ad gegaan en van Mitzpeh in Gil’ad het hy aangegaan na die seuns van `Ammon.
30. Yiftag het ’n gelofte aan יהוה gedoen en gesê: “As U waarlik die seuns van `Ammon in my hand gee,Lev 27
31. dan sal dit wees dat wat ook al uitkom uit die deure van my huis om my te ontmoet, as ek in vrede terugkom van die kinders van `Ammon, aan יהוה sal behoort en ek sal dit as ’n brandoffer offer.”
32. So het Yiftag oorgegaan na die seuns van `Ammon om teen hulle te veg en יהוה het hulle in sy hand gegee.
33. Hy het hulle met ’n baie groot slag verslaan van `Aro’er af tot by die ingang van Minnit, twintig stede en sover as tot by Avel-K’ramim. So is die seuns van `Ammon verneder voor die seuns van Yisra’el.
34. Toe Yiftag in Mitzpah by sy huis kom, let op, het sy dogter uitgekom om hom te ontmoet met tamboeryn en dans. Sy was sy absoluut enigste kind; behalwe vir haar het hy geen seun of dogter gehad nie.
35. Toe hy haar sien, skeur hy sy klere en sê: “Ag, my dogter! Jy laat my baie laag neerbuig en jy is tussen hulle wat vir my moeilikheid bring, want ek het my woord aan יהוה gegee en ek kan dit nie terugtrek nie.”