6. Die slavinne het nader gekom, hulle en hulle kinders en gebuig.
7. Le’ah het ook nader gekom met haar kinders en gebuig en daarna het Yosef en Ragel nader gekom en gebuig.
8. Hy sê: “Wat is jou bedoeling met al hierdie kampe wat ek teëgekom het?” Hy antwoord: “Om guns te vind in die oë van my meester.”
9. `Esav sê egter: “Ek het oorvloed, my broer! Hou wat jy het vir jouself!”
10. Ya’akov antwoord: “Nee, asseblief, as ek guns in u oë gevind het, ontvang die geskenk uit my hand, want ek het nou u gesig gesien asof ek die gesig van God gesien het en u was tevrede met my.
11. Aanvaar asseblief die seëning van my wat vir u gebring is, want God het my onverdiende guns bewys en ek het alles wat ek nodig het.” Hy het by hom aangehou en hy het dit aanvaar.
12. Hy sê toe: “Laat ons opbreek en vertrek en ek sal voor jou gaan.”
13. Hy antwoord hom: “My meester weet dat die kinders swak is en dat ek lammers en kalwers wat drink by my het; as die manne hulle een dag hard sou dryf sou die hele trop vrek.
14. My meester moet asseblief voor sy dienskneg uittrek. Ek sal rustig gaan volgens die pas van die vee wat voor my uitgaan en volgens die voete van die kinders, tot ek by my meester in Se’ir aankom.”
15. `Esav sê: “Laat my nou van die mense wat by my is, by jou los.” Hy antwoord: “Waarvoor dan? Laat my guns in die oë van my meester vind!”
16. So het `Esav dan dié dag teruggegaan op sy pad na Se’ir.
17. Ya’akov het na Sukkot weggetrek, vir hom ’n huis gebou en skuilings vir sy vee gemaak; daarom het hy die plek Sukkot genoem.