1. ای فرمانروایان، آیا به راستی حکم می‌کنید؟و ای داوران آیا به انصاف داوری می‌نمایید؟
2. خیر! شما از روی شرارت فکر می‌کنیدو دستهای شما پُر از ظلم است!
3. شریران از ابتدا منحرفو از روز تولّد دروغگو بوده‌اند.
4. آنها مانند مار زهرآگین هستندو مانند مار کبرای کر، که گوش خود را می‌بندند،
5. تا صدای افسونگران را نشوند،هرچند آنها با مهارت افسون کنند.
6. خدایا، دندانهای این شیرهای درّنده را در دهانشان بشکن.
7. مانند آبی که در یک زمین خشک ناپدید می‌شود،آنها را محو کن و مانند علف بیابان پایمال و پژمرده گردان.
8. بگذار مانند حلزونی که به تدریج در لجن فرو می‌رودو مانند کودکی که مرده به دنیا می‌آید، روی روشنی را نبینند.
9. خداوند زودتر از آن که دیگ، گرمای آتش را احساس کند،پیر و جوان آنها را هرچه زودترمانند خار و خاشاک از بین خواهد برد.
10. نیکوکاران وقتی ببینند که شریران به کیفر گناه خود رسیده‌اند، خوشحال خواهند شدو پاهای خود را در خون آنان خواهند شست.
11. سرانجام همه خواهند گفت: «به راستی که نیکوکاران پاداش می‌گیرند،و خدایی هست که داور جهان است.»