24. Hulle het gemaak soos Moses gesê het en die kos wat oorgebly het, het hulle tot die volgende oggend gehou. Dit het nie sleg geword nie en geen wurms het daarin gekom nie.
25. Moses sê toe: “Dit is die kos wat julle vandag moet eet. Vandag is die Here se Sabbat. Julle sal nie vandag iets op die grond kry nie.
26. Ses dae lank moet julle kos gaan bymekaarmaak, maar die sewende dag is die Here se Sabbat. Op hierdie dag sal daar nie kos op die grond wees nie.”
27. Op die sewende dag het party mense tog wel in die veld na kos gaan soek. Hulle kon egter niks kry nie.
28. Die Here het toe vir Moses gevra: “Hoe lank gaan julle bly weier om na My te luister en te doen wat Ek sê?
29. Kan julle nie insien dat die Here die Sabbat gegee het om op te rus nie? Op die sesde dag gee Hy genoeg vir twee dae. Op die sewende dag moet julle rus. Niemand mag op die Sabbatdag van sy huis af weggaan om kos te gaan soek nie.”
30. Die volk het toe op die sewende dag gerus.
31. In Israel is hierdie kos toe “manna” genoem. Dit was wit soos koljandersaad en het na heuning geproe.
32. Moses het vir hulle gesê: “Die Here het gesê ons moet twee kilogram manna vir die nageslag bewaar sodat hulle kan sien watter soort kos die Here ons laat eet het toe Hy ons uit Egipte bevry het.”