27. Die ou profeet sê toe vir sy seuns hulle moet vir hom ’n donkie opsaal, en hulle het dit gedoen.
28. Hy het gegaan en hy het die lyk gekry waar dit op die pad lê. Die donkie en die leeu het by die lyk gestaan. Die leeu het nie die lyk gevreet nie en hy het ook nie die donkie doodgemaak nie.
29. Die profeet het die lyk van die man van God opgetel en hy het dit op die donkie gelaai. Hy het die lyk teruggebring na sy stad om oor die man van God te rou en om hom te begrawe.
30. Hy het die lyk in sy eie graf gesit en hy het oor hom gerou en gesê: “Ag, my broer.”
31. Nadat hy hom begrawe het, het die profeet vir sy seuns gesê: “Wanneer ek sterf, dan moet julle my begrawe in die graf waar ek die man van God begrawe het. Julle moet my lyk by sy bene sit,