25. พวกเขากลับพร่ำบ่นอยู่ในเต็นท์ที่พักและไม่เชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้า
26. พระองค์จึงทรงชูพระหัตถ์ปฏิญาณกับพวกเขาว่าพระองค์จะทรงให้พวกเขาล้มตายในถิ่นกันดาร
27. จะทรงกระทำให้ลูกหลานของพวกเขาไปตกอยู่ในหมู่ชนชาติทั้งหลายกระจัดกระจายไปยังดินแดนต่างๆ
28. พวกเขาเข้าเทียมแอกกับพระบาอัลที่เปโอร์และรับประทานเครื่องเซ่นสังเวยแก่เหล่าเทพเจ้าอันไร้ชีวิต
29. พวกเขายั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยการทำชั่วต่างๆ นานาและเกิดโรคระบาดในหมู่พวกเขา
30. แต่ฟีเนหัสได้ลุกขึ้นจัดการโรคระบาดจึงหยุด
31. นับเป็นความชอบธรรมของเขาสืบไปทุกชั่วอายุ
32. ที่แหล่งน้ำเมรีบาห์ก็เช่นกัน พวกเขาทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธและทำให้โมเสสเดือดร้อนไปด้วย
33. เพราะพวกเขากบฏต่อพระวิญญาณของพระเจ้าโมเสสจึงหลุดปากกล่าววาจาเผ็ดร้อน
34. ทั้งพวกเขาไม่ได้ทำลายชนชาติต่างๆตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา
35. แต่พวกเขาผสมปนเปอยู่กับคนต่างชาติและรับเอาขนบธรรมเนียมของเขาเหล่านั้น
36. พวกเขานมัสการรูปเคารพของคนเหล่านั้นซึ่งกลายเป็นกับดักของพวกเขา