สดุดี 106 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าจงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะพระองค์ทรงแสนดีความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงนิรันดร์

2. ผู้ใดจะสามารถประกาศพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้าหรือเทิดทูนสรรเสริญพระองค์อย่างครบถ้วนได้?

3. ความสุขมีแก่บรรดาผู้ที่รักษาความยุติธรรมผู้ที่ทำสิ่งที่ถูกต้องเสมอ

4. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์เมื่อพระองค์ทรงสำแดง ความโปรดปรานแก่ประชากรของพระองค์ขอเสด็จมาช่วยข้าพระองค์เมื่อพระองค์ทรงช่วยพวกเขาให้รอด

5. เพื่อข้าพระองค์จะร่วมชื่นบานกับความเจริญรุ่งเรืองของผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้เพื่อข้าพระองค์จะร่วมยินดีกับชนชาติของพระองค์และร่วมสรรเสริญกับชนชาติซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์

6. ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปเช่นเดียวกับบรรพบุรุษข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำสิ่งที่ผิดและชั่วช้าเลวทราม

7. เมื่อบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายอยู่ในอียิปต์พวกเขาไม่ได้ระลึกถึงการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์พวกเขาไม่ได้จดจำพระกรุณานานัปการของพระองค์และพวกเขากบฏต่อพระองค์ที่ทะเลแดง

8. ถึงกระนั้นพระองค์ก็ทรงช่วยกู้พวกเขา เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์เพื่อให้ฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์เป็นที่ประจักษ์

9. พระองค์ทรงกำราบทะเลแดง มันก็เหือดแห้งทรงนำพวกเขาเหล่านั้นผ่านที่ลึกราวกับผ่านทะเลทราย

10. พระองค์ทรงช่วยพวกเขาจากเงื้อมมือของปฏิปักษ์ทรงกอบกู้พวกเขาจากอุ้งมือของเหล่าศัตรู

11. น้ำไหลท่วมมิดเหล่าศัตรูไม่เหลือรอดสักคนเดียว

12. แล้วพวกเขาจึงเชื่อในพระสัญญาของพระองค์และร้องเพลงสรรเสริญพระองค์

13. แต่ไม่ช้าพวกเขาก็ลืมสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำและไม่รอคอยคำแนะนำจากพระองค์

14. ในทะเลทรายพวกเขายอมแพ้แก่ความอยากในถิ่นกันดารพวกเขาลองดีกับพระเจ้า

15. พระองค์จึงประทานตามที่พวกเขาเรียกร้องแต่ทรงส่งโรคระบาดมาเหนือพวกเขา

16. ในค่ายพักนั้น พวกเขาเริ่มอิจฉาโมเสสและเริ่มริษยาอาโรนผู้ซึ่งได้รับการชำระและแยกไว้แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า

17. ธรณีจึงแยกออกและกลืนดาธานมันฝังอาบีรัมกับพวก

18. ไฟปะทุขึ้นในหมู่สมัครพรรคพวกของเขาเปลวไฟเผาผลาญเหล่าคนชั่ว

19. ที่ภูเขาโฮเรบ พวกเขาได้สร้างเทวรูปลูกวัวและกราบไหว้รูปเคารพซึ่งหล่อขึ้นจากโลหะ

20. พวกเขาแลกองค์ผู้ทรงเกียรติสิริของพวกเขากับรูปปั้นของวัวที่กินหญ้า

21. พวกเขาลืมพระเจ้าผู้ทรงช่วยให้เขารอดผู้ได้ทรงกระทำพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ในอียิปต์

22. ทรงกระทำการอัศจรรย์ในดินแดนของฮามและสิ่งที่น่าเกรงขามที่ทะเลแดง

23. ดังนั้นพระองค์จึงตรัสว่าจะทรงทำลายพวกเขายังดีที่โมเสสผู้ทรงเลือกสรรไว้ได้เข้าเฝ้า ทูลทัดทานเพื่อหันเหพระพิโรธไม่ให้ทำลายพวกเขา

24. ต่อมาพวกเขาก็ดูหมิ่นดินแดนอันน่ารื่นรมย์นั้นพวกเขาไม่เชื่อพระสัญญาของพระองค์

25. พวกเขากลับพร่ำบ่นอยู่ในเต็นท์ที่พักและไม่เชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้า

26. พระองค์จึงทรงชูพระหัตถ์ปฏิญาณกับพวกเขาว่าพระองค์จะทรงให้พวกเขาล้มตายในถิ่นกันดาร

27. จะทรงกระทำให้ลูกหลานของพวกเขาไปตกอยู่ในหมู่ชนชาติทั้งหลายกระจัดกระจายไปยังดินแดนต่างๆ

28. พวกเขาเข้าเทียมแอกกับพระบาอัลที่เปโอร์และรับประทานเครื่องเซ่นสังเวยแก่เหล่าเทพเจ้าอันไร้ชีวิต

29. พวกเขายั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยการทำชั่วต่างๆ นานาและเกิดโรคระบาดในหมู่พวกเขา

30. แต่ฟีเนหัสได้ลุกขึ้นจัดการโรคระบาดจึงหยุด

31. นับเป็นความชอบธรรมของเขาสืบไปทุกชั่วอายุ

32. ที่แหล่งน้ำเมรีบาห์ก็เช่นกัน พวกเขาทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธและทำให้โมเสสเดือดร้อนไปด้วย

33. เพราะพวกเขากบฏต่อพระวิญญาณของพระเจ้าโมเสสจึงหลุดปากกล่าววาจาเผ็ดร้อน

34. ทั้งพวกเขาไม่ได้ทำลายชนชาติต่างๆตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา

35. แต่พวกเขาผสมปนเปอยู่กับคนต่างชาติและรับเอาขนบธรรมเนียมของเขาเหล่านั้น

36. พวกเขานมัสการรูปเคารพของคนเหล่านั้นซึ่งกลายเป็นกับดักของพวกเขา

37. พวกเขาเซ่นสังเวยลูกชายลูกสาวของตนแก่ภูติผีปีศาจ

38. พวกเขาทำให้โลหิตบริสุทธิ์หลั่งรินคือโลหิตของลูกชายลูกสาวของตนซึ่งพวกเขาเซ่นสังเวยแก่บรรดารูปเคารพของคานาอันทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยเลือด

39. พวกเขาทำตัวให้แปดเปื้อนมลทินด้วยสิ่งที่พวกเขาทำด้วยพฤติกรรมเยี่ยงโสเภณี

40. องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงพระพิโรธเหล่าประชากรของพระองค์และทรงชิงชังผู้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์

41. ทรงปล่อยให้พวกเขาตกอยู่ในกำมือของชนชาติต่างๆศัตรูของเขาปกครองพวกเขา

42. ข้าศึกกดขี่ข่มเหงพวกเขาพวกเขาตกอยู่ใต้อำนาจของคนเหล่านั้น

43. พระองค์ทรงกอบกู้พวกเขาหลายครั้งหลายคราแต่พวกเขาก็ยังคงตั้งหน้ากบฏต่อพระองค์อย่างไม่หยุดหย่อนและต้องเสื่อมไปเพราะบาปของตน

44. แต่ถึงกระนั้น พระองค์ก็ยังทรงเหลียวแลความทุกข์ลำเค็ญของพวกเขาเมื่อทรงได้ยินเสียงร่ำร้องของพวกเขา

45. เพราะเห็นแก่พวกเขา พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์และพระทัยอ่อนลงเพราะความรักยิ่งใหญ่ของพระองค์

46. พระองค์ทรงทำให้ทุกคนที่จับพวกเขาไปเป็นเชลยเกิดความสงสารพวกเขา

47. ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอดขอทรงรวบรวมข้าพระองค์ทั้งหลายจากชนชาติต่างๆเพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะขอบพระคุณพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์และยกย่องสรรเสริญพระองค์

48. ขอสรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลจากนิรันดร์กาลจวบจนนิรันดร์กาลให้ปวงประชากรจงกล่าวว่า “อาเมน!”จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า