1. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทำไมพระองค์จึงทรงประทับอยู่ไกลแสนไกล?ทำไมพระองค์จึงทรงซ่อนพระองค์ในยามเดือดร้อน?
2. ด้วยความหยิ่งผยอง คนชั่วไล่ล่าคนอ่อนแอผู้ซึ่งติดกับในอุบายที่เขาคิดขึ้น
3. พวกเขาโอ้อวดตัณหาในใจของตนพวกเขาอวยพรคนโลภและลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า
4. ด้วยความจองหองอวดดี คนชั่วไม่แสวงหาพระเจ้าไม่เคยมีพระเจ้าในความคิดของพวกเขาเลย
5. ทางของพวกเขาเจริญรุ่งเรืองเสมอพวกเขาปฏิเสธบทบัญญัติของพระองค์พวกเขาเย้ยหยันศัตรูทั้งปวงของพวกเขา
6. พวกเขาบอกตัวเองว่า “ไม่มีสิ่งใดทำให้เราสั่นคลอนได้”พวกเขาสาบานว่า “ไม่มีใครทำอันตรายเราได้”
7. ริมฝีปากของพวกเขาเต็มไปด้วยคำโกหกและคำข่มขู่ความเดือดร้อนและความชั่วอยู่ใต้ลิ้นของพวกเขา
8. พวกเขาหมอบคอยอยู่ใกล้หมู่บ้านออกจากที่ซ่อนมาฆ่าคนบริสุทธิ์ตาของพวกเขาซุ่มมองเหยื่อ
9. พวกเขาหมอบคอยอยู่เหมือนสิงโตที่ซุ่มซ่อนพวกเขาหมอบรอจับคนไม่มีทางสู้พวกเขาจับคนไม่มีทางสู้และลากไปในตาข่าย
10. คนบริสุทธิ์ถูกบดขยี้และล้มลงพวกเขาล้มเหยื่อด้วยกำลังที่เหนือกว่า
11. คนชั่วบอกตัวเองว่า “พระเจ้าไม่มีวันสังเกตเห็นพระองค์ทรงปิดพระพักตร์และทรงมองไม่เห็นเลย”
12. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงลุกขึ้น ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงชูพระหัตถ์ของพระองค์ขออย่าทรงลืมคนไม่มีทางสู้
13. ทำไมคนชั่วจึงลบหลู่พระเจ้า?ทำไมพวกเขาจึงกล่าวกับตนเองว่า“พระองค์จะไม่ทรงเอาเรื่องเรา”?
14. แต่พระเจ้าทรงเห็นความเดือดร้อนของผู้ที่ทุกข์ลำเค็ญพระองค์ทรงระลึกถึงความทุกข์โศกของพวกเขาและทรงรับมันไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อมอบชีวิตของพวกเขาไว้กับพระองค์พระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยของลูกกำพร้าพ่อ
15. ขอทรงหักแขนของคนชั่วและคนเลวเรียกร้องให้เขารับผิดชอบความชั่วของตนซึ่งยังไม่มีใครพบ
16. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นจอมกษัตริย์สืบไปนิรันดร์บรรดาประชาชาติจะพินาศไปจากแผ่นดินของพระองค์
17. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงฟังความปรารถนาของผู้ที่ทุกข์ลำเค็ญพระองค์ทรงให้กำลังใจพวกเขาและทรงฟังเสียงร่ำร้องของพวกเขา
18. ทรงปกป้องลูกกำพร้าพ่อและผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหงเพื่อว่ามนุษย์ซึ่งเป็นของโลกนี้จะไม่ทำให้หวาดกลัวอีกต่อไป