8. Høyr, kor dei brukar munn,lippene deira er som sverd.Er det nokon som høyrer?
9. Men du, Herre, ler åt dei,du spottar alle folkeslag.
10. Eg vil akta på deg, ¬min styrke;Gud er mi faste borg.
11. Min Gud møter meg ¬med si miskunn,han lèt meg sjå ¬at mine fiendar fell.
12. Drep dei ikkje,så mitt folk ikkje gløymer det!Bruk makt, ¬så dei må flakka ikring,og støyt dei ned, Herre, ¬du vårt skjold!
13. Kvart ord dei tek i sin munn, ¬er synd.Lat dei fangast ¬i sitt eige hovmodfordi dei fer ¬med forbanning og lygn.
14. Gjer ende på dei i din harme,gjer ende på dei, ¬så dei vert til inkjes.Då skal folket skjønaat det er Gud som rår i Jakob,ja, radt til heimsens ende. Sela
15. Dei kjem att kvar kveld;dei hyler som hundarog fer ikring i byen.
16. Dei flakkar om, vil finna mat,og knurrar ¬når dei ikkje vert mette.
17. Men eg vil syngja om di maktog jubla kvar morgon ¬over din truskap.For meg har du vorte ei borg,ei tilflukt den dag eg er i naud.
18. Eg vil syngja for deg, ¬min styrke;for Gud er mi faste borg,min Gud som viser miskunn.