11. når dei seier: ¬«Kom og ver med oss!Vi vil liggja på lur og drepa,setja feller for skuldlause ¬utan grunn.
12. Vi vil gløypa dei levande, ¬liksom dødsriket,la dei gå heilt til grunnelik dei som går i grav.
13. Alle slag dyre eigneluter ¬skal vi finna,fylla våre hus med røva gods.
14. Du skal få kasta lodd med oss ¬om dette,alle skal vi ¬ha same pengepungen.»
15. Son min, slå ikkje lag ¬med dei,hald foten din borte ¬frå deira stig!
16. Dei spring så lett ¬etter det som er vondt,og er snøgge til å renna ut blod.
17. Det nyttar ikkje ¬å spenna ut nettetså alle fuglane ser det.
18. Men slike menneske ¬lurer på sitt eige liv,dei set feller for seg sjølve.
19. Så går det alle ¬som jagar etter vinning,det tek livet av dei.
20. Visdomsmøya ropar høgt ¬på gata,lèt røysta si lyda på alle torg.
21. Midt i ståket ropar ho ut,tek til ords ¬i dei opne byportane:
22. Kor lenge skal de godtruneelska godtruenskapen?Kor lenge skal spottaraneha glede av å spottaog dårane hata kunnskap?
23. Vend dykk hit ¬når eg refser,så lèt eg mi ånd strøyma ¬ut over dykkog gjev dykk kjennskap ¬til mine ord.
24. De ville ikkje høyra ¬når eg ropa,og ingen ansa ¬at eg rette ut handa;
25. de brydde dykk ikkje ¬om mine rådog ville ikkje vita av ¬mine refsingsord.
26. Difor skal eg le ¬når ulukka råkar dykk,og spotta ¬når de vert slegne av redsle,
27. når redsla fer fram ¬som eit uver,når ulukka kjem som ¬ein storm,og de vert ute ¬for trengsle og naud.
28. Då ropar dei på meg, ¬men eg svarar ikkje;dei leitar etter meg, ¬men finn meg ikkje.