8. Så høyr då dette, du nytesjuke,som sit så tryggog tenkjer med deg sjølv:«Eg og ingen annan!Eg skal ikkje sitja enkjeog aldri leva barnlaus.»
9. Men begge desse ulukkeneskal koma over deg,brått, på ein einaste dag.Barnløyse og enkjestandkjem på deg i fullaste måltrass i all di svartekunstog dine sterke trolldomsord.
10. Du kjende deg trygg ¬i din vondskap og sa:«Det er ingen som ser meg.»Din visdom og kunnskap ¬førte deg vilt,så du tenkte med deg:«Eg og ingen annan!»
11. Så skal du då råkast ¬av noko vondtsom du ikkje kan mana bort.Ei ulukke skal henda deg,og den kan du ikkje hindra ¬med soning.Brått kjem det over deg,eit stormver du ikkje venta.
12. Kom no med dine ¬trolldomsordog all di svartekunst,som du har drive med ¬frå din ungdom!Kanskje kunne du finna hjelp,kanskje skræma ulukka bort!
13. Du har streva ¬med mange planar.Lat dei stiga fram og ¬hjelpa deg,dei som granskar himmelenog kikkar på stjernene,dei som månad etter månadvarslar det som skal henda deg.
14. Men sjå, dei vert som halm;elden brenner dei opp.Dei kan ikkje berga livetfrå den sterke logen.Det er ikkje glør ¬til å verma seg med,ikkje bål til å sitja framfor.
15. Så går det dine trollmenn,som du har trøytta deg ut medfrå du var ung.Dei vinglar kvar sin veg;det finst ingen som ¬hjelper deg.