ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ជនជាតិម៉ូអាប់បែរជាសោកសង្រេងអាណិតខ្លួនឯងគ្រប់ៗគ្នា។ពួកគេយំសោកស្ដាយអាហារដែលធ្លាប់បរិភោគនៅគារ-ហារ៉ាសែតពួកគេស្រែកថ្ងូរដោយអស់សង្ឃឹម។