Jabur 136:2-18 Kitab Sutji (JAV)

2. Padha saosa puji marang Allahe para allah,awit langgeng sih-kadarmane.

3. Padha saosa puji marang Gustine para gusti,awit langgeng sih-kadarmane.

4. Marang Panjenengane kang nindakake kaelokan gedhe piyambakan,awit langgeng sih-kadarmane.

5. Marang Panjenengane kang nitahake langit kalawan kawicaksanan,awit langgeng sih-kadarmane.

6. Marang Panjenengane kang njereng bumi kadhasaran banyu,awit langgeng sih-kadarmane.

7. Marang Panjenengane kang nitahake barang-barang kang madhangi kang gedhe ing langit,awit langgeng sih-kadarmane.

8. Srengenge kang mengku raina,awit langgeng sih-kadarmane.

9. Sarta rembulan lan lintang-lintang kang mengku ing wayah bengi,awit langgeng sih-kadarmane.

10. Kang mejahi para pembarepe wong Mesir,awit langgeng sih-kadarmane.

11. Lan ngirid Israel metu saka ing satengahe,awit langgeng sih-kadarmane.

12. Sarana asta kang rosa lan kalawan ngayatake lengene,awit langgeng sih-kadarmane.

13. Segara Teberau dipiyak dadi loro,awit langgeng sih-kadarmane.

14. Lan nyabrangake Israel metu ing tengahe,awit langgeng sih-kadarmane.

15. Sang Pringon sawadya-balane dikelemake ana ing segara Teberau,awit langgeng sih-kadarmane.

16. Gusti Allah kang ngirid lakune umate metu ing segara wedhi,awit langgeng sih-kadarmane.

17. Kang ngasorake perange raja gedhe-gedhe,awit langgeng sih-kadarmane.

18. Para ratu kang mulya padha dipateni,awit langgeng sih-kadarmane.

Jabur 136