Seanfhocal 17:1-14 An Bíobla Naofa 1981 (ABN)

1. Is fearr crústa tur agus síocháin,ná teach fleá agus ceannairc.

2. Sé an daor cliste an máistir nuair is drabhlásach é an mac;beidh sé i bpáirt leis na deartháireacha chun na hoidhreachta.

3. Don airgead an breogán, don ór an sorn;ach le croíthe a phromhadh, tá an Tiarna ann.

4. Éisteann an t‑urchóideach le béal mailíseach,agus tugann an bréagaire aird ar theanga an bhéadáin.

5. Masla don chruthaitheoir is ea fonóid faoin mbocht;an té a gháireann faoin ainnise, ní rachaidh sé gan phionós.

6. Sliocht a sleachta coróin na sean;a n‑athair glóir na clainne.

7. Ní oireann béal soilbhir don bhaoth,ach is lú ná sin a oireann éitheach don phrionsa.

8. Buachloch breab dar le fear a bronnta;ritheann leis cibé slí a chasann sé.

9. An té a mhaitheann coir, spreagann sé grá;ach an té thagraíonn arís di, cuireann sé cairde in earraid.

10. Fágann ceartú rian níos déine ar an bhfear tuisceanach,ná mar a fhágann céad buille ar an amadán.

11. Níl a thaibhreamh don urchóideach ach ceannairc,cuirfear teachtaire dásachtach fána chomhair dá réir sin.

12. B'fhearr teacht ar bheithir a chaill a cuid coileánná ar amadán i mbun a bhaoise.

13. An té a thugann olc mar chúiteamh ar mhaith,ní dhíbreoidh sé an t‑olc óna theach.

14. Is cuma aighneas a thosú nó scaoileadh le tuile;buail cos air dá bhrí sin sula n‑adhntar an t‑achrann.

Seanfhocal 17