1. در همان زمان یهودا برادران خود را ترک كرد و نزد شخصی به نام حیره كه اهل عدُلام بود ساكن شد.
2. یهودا در آنجا دختر كنعانی دید كه اسم پدرش شوعه بود. او با آن دختر ازدواج كرد.
3. او آبستن شده پسری زایید و یهودا اسم او را عیر گذاشت.
4. او دوباره آبستن شد و پسری زایید كه مادرش اسمش را اونان گذاشت.
5. دوباره آبستن شد و پسر دیگری زایید. اسم این پسر را شیله گذاشت. در موقع تولّد این پسر یهودا در اكزیب بود.
6. یهودا برای پسر اولش عیر زنی گرفت كه اسمش تامار بود.
7. كارهای عیر، شرارت‌آمیز بود و خداوند از او ناراضی بود و او را كشت.
8. پس یهودا به برادر عیر، اونان گفت: «برو و حق برادر شوهری را به جا بیاور و با زن برادرت همخواب شو تا به این وسیله نسلی برای برادرت به وجود آید.»
9. امّا اونان چون می‌دانست كه فرزندان تامار به او تعلّق نخواهند داشت، پس هر وقت با او همخواب می‌شد منی‌اش را بر زمین می‌ریخت تا نسلی برای برادرش به وجود نیاید.
10. این‌كار، خداوند را ناراضی كرد و خداوند او را هم كشت.
11. پس یهودا به عروسش تامار گفت: «تو به خانهٔ پدرت برگرد و همین‌طور بیوه بمان تا پسرم شیله بزرگ شود.» یهودا این را گفت چون می‌ترسید مبادا شیله هم مثل برادرش بمیرد. پس تامار به خانهٔ پدرش رفت.