مزامیر 44:17-26 Old Persian Version (OPV)

17. این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.

18. دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.

19. هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

20. نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.

21. آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.

22. هر آینه بهخاطر تو تمامی روز کشته میشویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده میشویم.

23. ای خداوند بیدار شو چراخوابیدهای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.

24. چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟

25. زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.

26. به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده.

مزامیر 44