1. ای خدا به گوشهای خود شنیدهایم وپدران ما، ما را خبر دادهاند، از کاری که در روزهای ایشان و در ایام سلف کردهای.
2. تو بهدست خود امتها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی.
3. زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.
4. ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.
5. به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت.
6. زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد.
7. بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی.
8. تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه.
9. لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساختهای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی.
10. و ما را از پیش دشمن روگردان ساختهای و خصمان ما برای خویشتن تاراج میکنند.
11. ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کردهای و ما را در میان امتها پراکنده ساختهای.
12. قوم خود را بیبها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.
13. ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.
14. ما را در میان امت هاضربالمثل ساختهای. جنبانیدن سر در میان قومها.
15. و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،
16. ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.
17. این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.
18. دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.
19. هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.
20. نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.
21. آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.
22. هر آینه بهخاطر تو تمامی روز کشته میشویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده میشویم.
23. ای خداوند بیدار شو چراخوابیدهای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.
24. چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟
25. زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.
26. به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده.