1. خوشابحال کسیکه به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛
2. بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر میکند.
3. پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش میدهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هرآنچه میکند نیک انجام خواهدبود.
4. شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده میکند.
5. لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان.
6. زیرا خداوند طریق عادلان را میداند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.