1. D Effreimer gatrummlnd ienerne Mänder zamm, zognd auf Zäfon und kaamend önn Jiftach an: "Däßst üns daa nix gsait haast, wiest gögn d Ämmannen eyn n Kampf zogst? Daa haetn myr schoon +aau gern mittaan. Mir kenddnd dyr s Haus über n Kopf an!"
2. Dyr Jiftach gsait zo ien: "I und mein Volk hiet mit de Ämmannen schwaer z werchen; daa rief i enk um ayn Hilf, aber ös habtß myr +aau nit aushergholffen.