47. Ons is bang. Ons sit vasgehok.Ons is verwoes en eenkant toe gegooi.”
48. Ek huil omdat my volk vernietig is.
49. Ek huil onophoudelik. Dit sal nie ophou
50. voordat die Heremy van bo af raaksien nie.
51. Ek is ontsteld oor die vroue van Jerusalem.
52. My vyande het jag gemaak op my, sonder rede. Hulle wou my vang soos ’n voël.
53. Hulle wou my in ’n waterput verdrink. Hulle het klippe van bo af op my gegooi.
54. Waters het oor my kop gegaanen ek het gedink: “Dit is verby met my.”
55. Van onder in die put, o Here,het ek na U begin roep.
56. U het my hoor roep:“Moet asseblief nieu ore toedruk wanneer ek roepdat U my moet kom help nie.”
57. Toe ek na U geroep het, het U nadergekom en gesê:“Moenie bang wees nie!”