27. Moab, het jy nie met Israel die spot gedryf nie? Het jy dan nie Israel verag soos iemand wat tussen diewe betrap is nie?
28. Burgers van Moab, vlug uit julle dorpe! Gaan woon in rotsskeure soos duiwe wat hulle neste maakin die grotte.
29. “Ons het gehoor van Moab se trots en gespog. Hulle was hoogmoedig, arrogant, vermetel en hooghartig.
30. Ek weet van Moab se verwaandheid,” sê die Here. “Maar al hierdie grootpratery loop op niks uit nie, dit is vals.
31. Daarom huil Ek oor Moab. Ek treur oor die mense van Kir-Geres.
32. Ek treur meer oor jou as oor Jaser,wingerd van Sibma. Jou wingerdranke het vroeër tot by die Dooie See gestrek,tot by Jaser. Maar nou het die onderdrukkers julle kaalgestroop. Hulle het op julle somervrugte en druiwe toegesak.
33. Blydskap en vreugde het verdwyn uit die boorde en die landerye van Moab. Ek het gesorg dat die wynpersnie meer wyn voorsien nie. Mense gesels ook nie meer opgewek terwyl hulle druiwe pars nie. Daar is mense wat uitroep, maar nie van blydskap nie.
34. Om die waarheid te sê, die mense gil en skreeu van angs omdat hulle bang is.’n Mens kan die krete hoor van Gesbon tot aan die ander kant by Elale en Jahas,van Soar af tot by Gonorajim en Eglat-Selisija. Selfs die waters van Nimrim het nou opgedroog.”
35. Die Here sê: “Ek sal ’n einde maak aan Moab,want hulle bring offers vir afgode en brand wierook vir vals gode.
36. My hart kla van smartsoos ’n fluit vir Moab en ook vir die mense van Kir-Geres. Want al hulle rykdom het verdwyn.