19. Maar Josef sê vir hulle: “Moenie vir my bang wees nie. Ek is nie in God se skoene om julle te straf nie.
20. Julle het my wel kwaad aangedoen, maar God het die kwaad wat julle gedoen het, omgekeer in iets wat goed is. Hy het deur my gesorg dat ’n groot volk oorleef.
21. Moenie bang wees nie. Wees verseker: Ek sal self vir julle en julle gesinne sorg.” Hy het hulle jammer gekry en hulle gerusgestel.
22. Josef en sy broers het in Egipte bly woon. Josef het 110 jaar oud geword.
23. Hy het nog drie geslagte van sy afstammelinge gesien, dié van sy seun Efraim en die kinders van Manasse se seun Makir, wat hy soos sy eie kind behandel het.
24. “Ek gaan binnekort sterf,” het Josef vir sy broers gesê. “God sal sekerlik vir julle sorg en julle weer uit hierdie land, Egipte, laat wegtrek. Hy sal julle terugneem na die land wat Hy met ’n eed belowe het aan die nageslag van Abraham, Isak en Jakob.”
25. Toe laat Josef die seuns van Israel ’n eed aflê en hy sê: “Wanneer God julle na Kanaän toe teruglei, moet julle my liggaam saam met julle neem.”