51. Hier is Rebekka. Neem haar en gaan. Ja, laat sy die vrou word van jou meester se seun soos die Here bepaal het.”
52. Toe hy dit hoor, het Abraham se slaaf laag afgebuig en die Here aanbid.
53. Toe haal hy silwer en goue voorwerpe uit, asook klere, en gee dit vir Rebekka. Vir haar broer en haar ma het hy duur geskenke gegee.
54. Toe eers het die slaaf en die mense saam met hom aandete geëet en daar oorgebly. Vroeg die volgende oggend sê hy: “Stuur my terug na my meester toe.”
55. “Maar ons wil hê Rebekka moet nog tien dae hier by ons bly, dan kan sy gaan,” sê haar broer en ma.
56. Maar hy sê: “Moet my nie ophou nie. Die Here het my reis suksesvol gemaak. Laat my toe om na my meester terug te gaan.”
57. “Kom ons vra liewer wat Rebekka self dink,” sê hulle.
58. Hulle roep haar toe en vra: “Is jy gewillig om saam met hierdie man te gaan?”“Ja, ek wil gaan,” antwoord sy.
59. Hulle het Rebekka gegroet en haar saam met Abraham se slaaf en sy reisgenote laat gaan. Die vrou wat haar van kleins af opgepas het, het ook saam met haar gegaan.
60. Hulle het haar geseën met die volgende seën:“Ons suster, mag jou nageslag tienduisende word;mag jou afstammelingedie stede van hulle vyande oorwin.”
61. Toe het Rebekka en haar slavinne op die kamele geklim en saam met Abraham se slaaf vertrek.