13. vir die land van My volk, waar dorings en distels sal opkom; ja, vir al die vreugdevolle huise en die uitgelate stad,
14. want die paleis is verlate, die bevolkte stad is in die steek gelaat; die heuwel en die wagtoring het grotte geword vir ewig, ’n vreugde vir die wilde-donkies, ’n weiveld vir troppe vee.
15. Wanneer die Gees oor ons uitgegiet word vanuit die hoogte en die wildernis ’n vrugbare veld word en die vrugbare veld as ’n woud gereken word,