2. het hulle vir Moses en Eleasar en die ander leiers van die volk gaan sê:
6. Moses antwoord toe: “Verstaan ek reg: Julle wil aan hierdie kant van die rivier bly terwyl die res van julle volksgenote aan die oorkant moet gaan veg vir wat aan hulle behoort?
7. Hoekom wil julle nou die res van die volk se moed breek om in die land in te trek wat die Here vir hulle gee?
8. Dit is presies wat julle voorouers ook gedoen het toe ek hulle van Kades-Barnea af gestuur het om die land te gaan deurkyk.
9. Hulle het tot in die Eskolvallei gegaan en die hele gebied deurgekyk, maar toe hulle terugkom, het hulle die volk so bang gepraat dat hulle nie meer in die land wou intrek wat die Here vir hulle gegee het nie.
10. Die Here het daardie dag so kwaad geword dat Hy ’n plegtige belofte gemaak het:
11. ‘Al het Ek vir Abraham en Isak en Jakob belowe dat hulle nageslag in die land sou bly, sal Ek sorg dat nie een van die mans van twintig en ouer wat Ek uit Egipte verlos het, in hierdie land sal intrek nie. Hulle verdien dit nie, want hulle het My nie voluit vertrou nie.
12. Die enigste uitsonderings is Jefunne die Kenasiet se seun Kaleb en Nun se seun Josua, want hulle het My heeltemal vertrou.’
13. In sy woede het die Here Israel 40 jaar lank in die woestyn laat rondtrek totdat die hele geslag wat Hom so kwaad gemaak het, dood was.
14. En hier kom julle bende sondaars en julle maak net soos hulle. Wil julle nou weer die Here kwaad maak?
15. As julle twee stamme weier om die Here te volg, gaan Hy die Israeliete doodgewoon in die woestyn aan hulle eie lot oorlaat, en wat dink julle bly dan van hulle oor?”