3-5. “Hierdie dele van Atarot, Dibon, Jaser, Nimra, Gesbon, Elale, Sibma, Nebo en Baäl-Meon wat die Here aan ons oorgegee het, is ’n goeie gebied vir vee. Omdat ons baie vee het, vra ons u om asseblief eerder hierdie gebied vir ons te gee as ’n stuk grond aan die oorkant van die Jordaanrivier.”
19. Ons is nie negatief nie, maar ons wil nie grond aan die oorkant van die Jordaanrivier hê nie. Die grond hier aan die oostekant van die rivier is ons grond.”
20. Moses antwoord toe: “Goed so! Bring julle soldate om oor die Jordaanrivier voor die Here se ark uit te trek.
21. Hou aan met veg totdat die Here al sy vyande verslaan
22. en die land ingeneem het. Dan eers kan julle terugkom hiernatoe. Want dan het julle julle plig teenoor die Here en die ander Israeliete nagekom. Dan sal die Here hierdie gebied aan die oostekant van die Jordaanrivier vir julle gee.
23. Maar as julle nie julle belofte nakom nie, oortree julle teen die Here. En moenie ’n fout maak nie, die Here sal julle beslis daarvoor straf.
24. So, bou gerus stede vir julle mense en krale vir julle vee. Maar daarna moet julle julle belofte nakom.”
25. Die mense van Gad en Ruben sê toe vir Moses: “Ons sal doen net wat jy vra.
26. Ons sal ons vroue en kinders en ons kleinvee en ons beeste net hier in Gilead in die dorpe laat bly,
27. maar elkeen van ons wat kan veg, sal saam met julle oor die Jordaanrivier trek en vir die Here gaan veg.”
28. Moses het toe vir die ander leiers van die volk en vir Eleasar en Josua die volgende oor hierdie twee stamme gesê:
29. “As al Gad en Ruben se soldate saam met julle oor die Jordaanrivier trek en saam met julle daar gaan veg, moet julle vir hulle hierdie gebied in Gilead gee nadat julle die land ingeneem het.
30. Maar as hulle soldate nie saam met julle gaan veg nie, moet hulle hulle deel van die land kry net soos julle. Dan moet hulle dit aanvaar en daar gaan bly.”