32. Daar sal mense oorbly in Jerusalem en op Sion en hulle sal van daar af weer ’n nuwe begin maak. Ek, die Here die Almagtige, sal daarvoor sorg omdat Ek hulle so liefhet.
33. Wat die koning van Assirië betref, sê die Here: hy sal nie sy voete in hierdie stad sit of ’n enkele pyl soontoe afskiet nie. Niemand van sy soldate met hulle swaarde en skilde sal ’n kans kry om eens in die rigting van die stad te beweeg of om grondwalle teen die muur te probeer opbou sodat hulle in die stad kan inkom nie.
34. Die koning van Assirië sal met leë hande teruggaan met dieselfde pad waarmee hy gekom het. Hy sal nie naby Jerusalem kom nie. Ek, die Here, sê so!
35. Ek sal die stad beskerm en verdedig om my eer te beskerm en ter wille van my belofte wat Ek aan my dienaar, Dawid, gemaak het.”
36. Daardie nag is die engel van die Here in die Assiriërs se kamp in en hy het 185 000 van hulle soldate doodgemaak. Toe die oorlewendes die volgende môre wakker word, het die lyke die hele kamp vol gelê.
37. Sanherib het net daar kamp opgebreek en teruggegaan Nineve toe.
38. Op ’n dag het hy na een van sy afgodstempels toe gegaan om sy god met die naam Nisrog te aanbid. Twee van sy seuns, Adrammelek en Sareser, het stilletjies ingekom en hom met hulle swaarde doodgesteek. Daarna het hulle na die gebied van Ararat toe gevlug en daar gaan bly. Sanherib se seun Esarhaddon het hom as koning opgevolg.