2. Nee, party Israeliete en hulle seuns het getrou met dogters van daardie mense. Die gewyde volk het gemeng met die ander mense in die land, en die leiers en hoofde het dit eerste gedoen.”
3. Toe ek dit hoor, het ek my klere geskeur, ook my bo-kleed. En ek het van my hare en baard uitgetrek en ek het gaan sit. Ek was baie hartseer en ontsteld.
4. Ander mense het by my kom staan. Hulle was die mense wat bang geword het toe hulle dink aan wat die God van Israel sou sê omdat die mense baie ontrou was, die mense wat gevangenes in Babel was en wat teruggekom het. Ek was ontsteld en ek het daar gesit totdat dit tyd was vir die aand-offer.
5. Toe dit tyd was vir die aand-offer, het ek opgestaan. Ek was hartseer en ontsteld en my klere was geskeur, my bo-kleed ook. Ek het op my knieë gaan staan en ek het my hande uitgesteek na my God die Here toe
6. en ek het gesê: “My God, ek is baie skaam, ek voel baie sleg, ek kan nie opkyk na U toe nie, want ons sondes het baie geword, dit is so hoog soos die hemel.
7. Ons is skuldig, van die tyd van ons voorvaders tot vandag toe, daarom het U ons en ons konings en ons priesters gegee vir konings van ander lande. Hulle het ons mense doodgemaak, hulle het ons gevang en weggevat, hulle het ons goed gevat en hulle het ons verneder. Dit is nou nog so.