18. Koning Dawid het ingegaan in die tent en hy het voor die verbondskis gaan lê. Hy het gesê: “Here God, ek en my familie is nie belangrik nie. Hoekom het U so baie vir my gedoen?
19. En, Here, my Here, U het nog meer gedoen. U het ook nog gepraat oor u dienaar se koningshuis wat nog baie lank sal regeer. Dit, Here, my Here, is wat U gesê het moet gebeur met my, ’n mens.
20. Wat kan ek, Dawid, nog vir U sê? Here, my Here, U ken u dienaar.
21. U het dit besluit en U het hierdie groot ding gedoen om dit vir u dienaar te sê.
22. Daarom, Here, my Here, U is groot, niemand is soos U nie. U alleen is God, ons weet nie van ’n ander God nie.