1-2. 'n Uitspraak van die Here teen die plek waar visioene gesien word: Stad wat altyd vol rumoer was, wat altyd uitbundig en uitgelate feesgevier het, stad waar dié wat gesneuwel het, nie deur die swaard geval het nie, nie in 'n oorlog omgekom het nie, waarom het jou mense nou almal op die dakke van die huise geklim?
3. Al jou leiers het soos een man op die vlug geslaan, hulle is gevang sonder dat 'n enkele pyl afgeskiet is. Dié wat gevang is, is almal saam gevang toe hulle ver weg gevlug het.
4. Daarom het ek gesê:“Gee pad van my af. Ek is hartseer,moet my nie probeer troosoor die ramp wat my volk getref het nie.”
5. Die Here my God, die Almagtige, bring oor die plek waar visioene gesien word 'n dag waarop Hy die plek in beroering sal bring, waarop Hy dit sal vertrap en vernietig, die stadsmure sal afbreek.Sy inwoners sal na die berg toe roep om hulp.
6. Elam kom met pyl en boog,hulle ry op strydwaens en perde,Kir maak sy oorlogswapens gereed.
7. Juda se vlaktes waarop hy trots is, staan vol strydwaens en perderuiters,sy stadspoorte is beleër,
8. sy vestingmure sal afgebreek word.Dan sal julle gryp na die wapens in die Paleis van die Bos,
9. julle sal sien hoe baie gate daar is in die mure van die Dawidstaden julle sal die water van die onderste kanaal opdam,
10. en die huise in Jerusalem nagaan.Julle sal party huise afbreek om die stadsmuur te versterk
11. en julle sal 'n dam tussen die mure bou vir die water van die ou kanaal.Julle het nie geluister na Hom wat die stad gemaak het nie,julle het Hom wat dit lank gelede gestig het, nie gehoorsaam nie.
12. Daardie dag sal die Here my God, die Almagtige, julle roep om te huil en te treur,om julle koppe kaal te skeer en om rouklere aan te trek.
13. Maar nou is julle nog vrolik en plesierig,julle slag beeste en kleinvee, julle eet vleis en julle drink wyn, julle sê:“Laat ons eet en drink, want môre is ons dood.”
14. Die Here die Almagtigehet aan my bekend gemaak:Hierdie sonde sal julletot die dag van julle dood toenie vergewe word nie.Dit het die Here my God, die Almagtige, gesê.
15. Die Here my God, die Almagtige, het vir my gesê: Gaan na daardie hoë amptenaar, na Sebna toe, wat in beheer is van die paleis, en sê vir hom: