11. Jy het met jou hoogmoed,met die klank van jou harpmusiek en alin die doderyk beland.Jy lê tussen die maaiers,jy is oortrek van die wurms.
12. Jy wat die helder môrester was,het uit jou hemel geval.Jy wat 'n oorwinnaar van nasies was,is in die grond in verpletter.
13. En dit jy, jy wat gedink het:ek klim op hemel toe,ek gaan my troon neersitbokant die hoogste sterre,ek gaan my plek inneem op die bergwaar die gode mekaar ontmoet,ver in die noorde;
14. ek klim op tot bokant die wolke,ek word soos die Allerhoogste self.
15. Maar jy stort af in die doderyk,af tot in sy diepste deel.
16. Dié wat jou daar sien, sal jou aangaap,hulle sal jou bekyk en vra:“Is dit die man wat die aarde laat bewe het,wat koninkryke laat wankel het,
17. die man wat die wêreld onbewoon gemaak heten die stede vernietig het,die man wat sy gevangenes nie vrygelaat hetom terug te gaan huis toe nie?”