28. En hy het kwaad geword en wou nie binnegaan nie. Sy vader gaan toe uit en smeek hom.
29. Maar hy antwoord en sê vir sy vader: Kyk, ek dien u so baie jare en ek het nooit u gebod oortree nie, en vir my het u nooit ’n bokkie gegee, sodat ek saam met my vriende vrolik kon wees nie.
30. Maar toe hierdie seun van u kom, wat u goed met hoere deurgebring het, het u vir hom die vetgemaakte kalf geslag.
31. Toe sê hy vir hom: Kind, jy is altyd by my, en al wat myne is, is joue.
32. Ons moet tog vrolik en bly wees, want hierdie broer van jou was dood en het weer lewendig geword, en hy was verlore en is gevind.