14. Soos deur ’n wye bres kom hulle; te midde van die puinhope kom hulle aanrol.
15. Verskrikkinge is teen my gerig; hulle vervolg my hoogheid soos die wind, en soos ’n wolk het my geluk verbygegaan.
16. Daarom stort my siel hom nou uit in my; dae van ellende hou my vas.
17. Die nag deurboor my gebeente, en dit val van my af; en my knaende pyne rus nooit nie.
18. Deur goddelike oormag is my kleed ontredder; soos die kraag van my lyfrok omspan dit my.
19. Hy het my in die modder gewerp, en ek het soos stof en as geword.
20. Ek roep U aan om hulp, maar U antwoord my nie; ek staan daar, en U staar my aan.