4. İsa da onlara, “Bir peygamber, kendi memleketinden, akraba çevresinden ve kendi evinden başka yerde hor görülmez” dedi.
5. Orada birkaç hastayı, üzerlerine ellerini koyarak iyileştirmekten başka hiçbir mucize yapamadı.
6. Halkın imansızlığına şaşıyordu.İsa çevredeki köyleri dolaşıp öğretiyordu.
7. On iki öğrencisini yanına çağırdı ve onları ikişer ikişer halk arasına göndermeye başladı. Onlara kötü ruhlar üzerinde yetki verdi.
8. Yolculuk için yanlarına değnekten başka bir şey almamalarını söyledi. Ne ekmek, ne torba, ne de kuşaklarında para götüreceklerdi.
9. Onlara çarık giymelerini söyledi. Ama, “İki mintan giymeyin” dedi.
35-36. Vakit ilerlemişti. Öğrencileri İsa'ya gelip, “Burası ıssız bir yer” dediler, “Vakit de ilerledi. Halkı salıver de çevredeki çiftlik ve köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.”
37. İsa ise, “Onlara siz yiyecek verin” diye karşılık verdi.Öğrenciler İsa'ya, “Gidip iki yüz dinarlık ekmek alıp onlara yedirelim mi yani?” diye sordular.
38. İsa onlara, “Kaç ekmeğiniz var, gidin bakın” dedi.Öğrenip geldiler, “Beş ekmekle iki balığımız var” dediler.
39. İsa herkesi küme küme yeşil çayıra oturtmalarını buyurdu.
40. Halk yüzer ellişer kişilik bölükler halinde oturdu.
41. İsa beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri böldü ve halka dağıtmaları için öğrencilerine verdi. İki balığı da hepsinin arasında paylaştırdı.
42-43. Herkes yiyip doydu. Artakalan ekmek ve balıktan on iki sepet dolusu topladılar.
44. Yemek yiyen erkeklerin sayısı beş bin kadardı.
45. Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakada bulunan Beytsayda'ya geçmelerini buyurdu. Bu arada kendisi halkı evlerine gönderecekti.