14. Kaya, maingat na kinausap ni Daniel si Arioc, ang kapitan ng mga tanod ng hari na siyang inutusan upang patayin ang mga matatalinong tagapayo ng Babilonia.
15. Tinanong niya ito, “Bakit po nag-utos ng ganito kabigat ang mahal na hari?” At sinabi naman sa kanya ni Arioc ang dahilan.
16. Dahil dito, nagpunta sa hari si Daniel at nakiusap na bigyan pa siya ng panahon at ipapaliwanag niya ang panaginip nito.
17. Matapos payagan, umuwi si Daniel at sinabi kina Hananias, Misael at Azarias ang pangyayari.
18. Hiniling niyang sama-sama silang manalangin sa Diyos ng kalangitan tungkol sa hiwagang iyon upang hindi sila patayin kasama ng mga matatalinong tagapayo ng Babilonia.
19. Nang gabing iyon, sa pamamagitan ng pangitain ay inihayag ng Diyos kay Daniel ang nasabing hiwaga. Kaya't pinuri niya ang Diyos ng kalangitan.
20. Ang sabi ni Daniel:“Purihin magpakailanman ang pangalan ng Diyos,pagkat siya'y marunong at makapangyarihang lubos.
21. Siyang nakakapagbago ng mga kapanahunan,naglalagay at nag-aalis ng mga hari sa luklukan;siyang nagbibigay ng karunungan sa matatalino at kaalaman sa may pang-unawa.
22. Naghahayag ng mga lihim at kahiwagaan;nakatatalos sa mga nasa kadiliman,sapagkat ang kaliwanagan sa kanya'y nananahan.
23. Pinupuri ko kayo at pinasasalamatan, O Diyos ng aking mga magulang,dahil sa kaloob ninyo sa aking lakas at karunungan,ngayo'y ibinigay ninyo sa akin ang aking kahilingan,panaginip ng hari sa ami'y ipinaalam.”