6. Ang maikling pahirap na iyan ay isang babala lamang.Kapagdaka'y binigyan mo sila ng isang sagisag ng kaligtasan.Ang ahas na tanso ay isang paalala sa kanila na hinihingi ng iyong Kautusan.
7. Ang sinumang tumingin doon ay naligtas sa kagat ng ahas,ngunit hindi sa bisa ng kanilang nakita, kundi sa kapangyarihan mo, ang tagapagligtas ng sangkatauhan.
8. Sa pamamagitan nito, ipinakita mo sa aming mga kaawayna ikaw ang nagliligtas sa tao sa lahat ng kasamaan.
9. Nagkamatay ang aming mga kaaway sa kagat ng mga balang at langaw,at walang nakuhang igagamot sa kanila,sapagkat kailangang parusahan sila sa pamamagitan ng gayong paraan.
10. Samantala, ang mga anak mo ay di nagapi kahit ng kagat ng makamandag na ahas,sapagkat kinahabagan mo sila, tinulungan at pinagaling.
11. Binayaan mo silang tuklawin ng mga ahas upang maalala nila ang iyong mga utos,subalit agad mo silang iniligtas upang di ka nila makalimutanat upang hindi nila tuluyang makaligtaang pakinabangan ang kabutihan mo sa kanila.
12. Hindi gamot na pantapal o panghaplos ang nagpagaling sa kanila.Pinagaling sila ng iyong salita, O Panginoon, ng salita mong nagpapagaling sa sangkatauhan.
13. Ikaw ang may kapangyarihan sa buhay at kamatayan;ikaw ang makapagdadala sa tao sa daigdig ng mga patay, at ikaw rin ang tanging makapagbibigay sa kanya ng panibagong buhay.
14. Ang masamang tao ay maaaring pumatay ng kapwa,ngunit hindi siya maaaring bumuhay ng patayo magpalaya sa isang kaluluwang bilanggo ng kamatayan.
15. Sinuman ay hindi makakaligtas sa iyong mga kamay.
16. Tingnan ninyo ang masasamang taong iyon.Ayaw ka nilang kilalanin bilang Diyos,kaya pinarusahan mo sila sa pamamagitan ng dakila mong kapangyarihan.Hinagupit mo sila ng malalakas na bagyo ng ulan at yelo,at lubusan silang natupok sa apoy.
17. Ito ang kahanga-hanga: ang apoy ay lalong naglagablab sa gitna ng tubig na siyang ipinampapatay sa apoy.Ang buong sansinukob ay tumulong upang ipagtanggol ang mga matuwid.
18. Sa isang pagkakataon ang ningas ay biglang namatay,nang hindi mamatay ang mga hayop na ipinadala mo upang parusahan ang mga taong iyon.Sa gayon ay ipinakita mo sa kanilana sila'y inuusig ng parusa ng Diyos.
19. Ngunit sa iba namang pagkakataon, ang apoy ay lalo pang naglagablab nang palibutan ng tubig,upang sirain ang ani sa lupain ng mga makasalanan.
20. Ngunit ang bayan mo'y hindi nahirapan nang ganyan; sa halip, pinadalhan mo sila ng pagkain ng mga anghel.Mula sa langit, binigyan mo sila ng tinapay na hindi na kailangang iluto kundi handa nang kainin;pagkaing naging kasiya-siya sa lahat, kahit na ano ang kanilang panlasa.