1. Ganyan ang katulad ng taong naghahangad maglakbay sa maalong karagatan.Isang pirasong kahoy na marupok pa kaysa barko ang hinihingan niya ng tulong.
2. Ang barkong iyon ay binalangkas upang pagkakitaan,at nagawa iyon dahil sa Karunungan ng gumawa.
3. Ngunit ang iyong kalinga, O ama, ang nagbibigay direksyon sa barkong iyon,at ikaw ang nagtatakda ng kanyang dadaanan.Ikaw rin ang pumapatnubay sa pagtahak niya sa mga alon.
4. Kahit ang walang karanasan ay maaaring pumalaot,sapagkat maililigtas mo sila sa anumang panganib.
5. Niloob mong gamitin at pakinabangan ang lahat ng bagay na likha ng iyong Karunungan.Kaya naman, nagtiwala ang mga tao sa isang pirasong kahoy.At lulan ng isang marupok na barko ay sumalungat sa mga alon hanggang sa dumaong sila sa isang ligtas na dako.
6. Ganyan ang nangyari noong unang panahon, samantalang nagkakamatay ang isang lahi ng mga higante.Sa iyong pamamatnubay ay nakatakas ang pag-asa ng daigdig, lulan ng isang barko.Sa gayong paraan, natira sa daigdig ang isang angkan na siyang magpapatuloy sa lipi ng tao.
7. Pinagpala ang barkong nagligtas sa katuwiran.
8. Ngunit sinumpa ang diyus-diyosang kahoy na gawa ng kamay ng tao.At sinumpa rin ang mga gumawa niyon,sapagkat inari niyang diyos ang isang bagay na nasisira at gawa lamang ng kanyang mga kamay.
9. Kasuklam-suklam sa Diyos ang masasamang tao at ang kanilang mga ginagawa.
10. Ang gumawa at ang ginawa ay kapwa paparusahan.
11. Ang hatol ng Diyos ay babagsak din sa mga diyus-diyosan.Sapagkat, bagaman mga bagay na likha ng Diyos ang ginamit sa paggawa ng mga larawang iyon,nang mayari na ay naging kasuklam-suklam na bagay—bitag na sanhi ng kapahamakan ng mga kaluluwa ng mga hangal.
12. Ang mga pakikiapid ay nagsimula nang gawin ang mga larawang dinidiyos.Simula nang lumitaw ang mga ito, sumamâ na nang sumamâ ang pamumuhay ng tao.