7. Bantog sa lahat ng dako ang taong magaling magsalita,ngunit halata agad siya ng marunong kapag nagkamali.
8. Ang nagpapatayo ng bahay sa pamamagitan ng salaping inutang,ay parang nag-iipon ng bato para sa sariling libingan.
9. Ang kalipunan ng masamang tao ay parang bunton ng kusot,hindi magtatagal at ito'y magliliyab.
10. Parang nilatagan ng bato ang daan ng makasalanan,ngunit ang tinutungo nito'y ang daigdig ng mga patay.
11. Ang sumusunod sa Kautusan ay nagsisikap na supilin ang kanyang mga hilig;at ang karunungan ang siyang kabuuan ng paggalang sa Panginoon.
12. Mahirap turuan ang taong kulang sa katalinuhan,ngunit kung minsan, ang katalinuhan ay nagbubunga ng kapaitan.
13. Ang kaalaman ng marunong ay lumalaking parang baha,at ang kanyang mga payo ay parang batis ng tubig na buháy.
14. Ang isipan ng hangal ay parang sisidlang basag,hindi ito malalagyan ng karunungan.
15. Kapag marunong ang nakarinig ng isang magandang aral, pinupuri niya iyon at dinaragdagan pa;ngunit kung hangal ang nakarinig, nililibak niya iyon at tinatalikuran agad.
16. Mahirap na talaga ang makinig sa hangal, para kang naglalakad na may kargang mabigat.Sa kabilang dako, kawili-wili ang makinig sa marunong.
17. Malugod na pinakikinggan ng kalipunan ang bawat salita ng marunong;pinagbubulay-bulayan ng bawat makarinig ang kanyang mga sinabi.
18. Ang karunungan ng hangal ay parang bahay na nakahilig,ang nalalaman niya'y isang tambak na kasabihang hindi naman niya nauunawaan.
19. Para sa hangal ang pag-aaral ay isang tanikala sa kanyang mga paa,parang posas na nakagapos sa kanyang mga kamay.