19. Pagkatapos ng mahabang paglalakbay, dumating ang mga sugo sa Roma. Nagtuloy sila agad sa Senado at nagsalita ng ganito sa harap ng kapulungan: “Kami po'y mga sugo ng aming bansang Judio
20. at ipinadala rito ni Judas Macabeo at ng kanyang mga kapatid para makipagkaibigan sa inyo. Nais naming makipagkaibigan sa inyo.”
21. Ang alok na ito'y ikinatuwa ng mga taga-Roma.
22. Ang tugon nila'y iniukit sa isang tapyas na tanso at ipinadala sa Jerusalem upang maging alaala ng kapayapaan at pakikipagkaisa. Ganito ang isinasaad:
23. “Manatili nawang matiwasay at matagumpay ang Roma at ang bansang Judio sa karagatan at sa lupain magpakailanman. Nawa'y malayo sa kanila ang tabak at mga kaaway!
24. Ngunit kung unang digmain ang Roma o alinman sa kanyang mga kapanalig saanmang pook na nasasakop nito,
25. buong pusong sasaklolo ang mga Judio sa abot ng kanilang makakaya.
26. Sa sinumang kaaway niya ay hindi magbibigay ang mga Judio ng trigo, sandata, salapi, o sasakyang-dagat, alinsunod sa napagkasunduan sa Roma; gagampanan nila ang kanilang tungkulin na walang inaasahang kabayaran.
27. “Gayon din, kung ang mga Judio naman ang unang digmain, buong puso silang sasaklolohan ng mga taga-Roma sa abot ng kanilang makakaya ayon sa hinihingi ng pangyayari.
28. Sa mga sumalakay, hindi sila magbibigay ng trigo, sandata, salapi, o sasakyang-pandagat man, alinsunod sa napagkasunduan sa Roma. Tutuparin ng mga Romano ang kanilang tungkulin nang walang panlilinlang.