17. Pumayag naman ang hari, kaya umuwi si Daniel at ibinalita sa kanyang mga kasamahang sina Hanania, Mishael at Azaria ang tungkol sa nangyari.
18. Hiniling niya sa mga ito na manalangin para kaawaan sila ng Dios sa langit at para malaman nila ang kahulugan ng panaginip ng hari, upang hindi sila patayin kasama ng iba pang marurunong na tao sa Babilonia.
19. Nang gabing iyon, ipinahayag ng Dios kay Daniel ang panaginip ng hari at ang kahulugan nito sa pamamagitan ng pangitain. At pinuri ni Daniel ang Dios sa langit.
20. Sinabi niya,“Purihin ang Dios magpakailanman.Siya ay matalino at makapangyarihan.
21. Siya ang nagbabago ng panahon.Siya ang nagpapasya kung sino ang maghahari at siya rin ang nag-aalis sa kanila sa trono.Siya ang nagbibigay ng karunungan sa marurunong.
22. Ipinapaliwanag niya ang mahihiwagang bagay na mahirap intindihin.Nasa kanya ang liwanag, at nalalaman niya ang anumang nasa kadiliman.
23. O Dios ng aking mga ninuno, pinupuri ko kayo at pinapasalamatan.Kayo ang nagbigay sa akin ng karunungan at kakayahan.At ibinigay nʼyo sa amin ang aming kahilingan sa inyo na ipahayag sa amin ang panaginip ng hari.”
24. Pagkatapos, bumalik si Daniel kay Arioc na inutusan ng hari para patayin ang mga marurunong na tao sa Babilonia. Sinabi ni Daniel sa kanya, “Huwag mo muna silang patayin; dalhin mo muna ako sa hari at ipapaliwanag ko ang kanyang panaginip.”
25. Kaya dali-daling dinala ni Arioc si Daniel sa hari. Sinabi ni Arioc, “Mahal na Hari, may nakita po akong bihag mula sa Juda na makapagpapaliwanag ng inyong panaginip.”
26. Tinanong ng hari si Daniel na tinatawag ding Belteshazar, “Talaga bang mahuhulaan mo ang aking panaginip at maipapaliwanag ang kahulugan nito?”