สุภาษิต 9:12-18 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

12. ถ้าเจ้าฉลาด เจ้าก็ฉลาดเพื่อตนเอง แต่ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนแต่ลำพัง

13. หญิงโง่นั้นเสียงเอ็ดอึง นางเซ่อและไม่รู้อะไรเลย

14. เพราะนางนั่งที่ประตูเรือนของนาง และ ณ ที่นั่งสูงในเมือง

15. พลางร้องเรียกบรรดาผู้ที่ผ่านไป ผู้เดินตรงไปตามทางของเขาว่า

16. “ผู้ใดที่เป็นคนเขลา ให้เขาหันเข้ามาที่นี่” นางพูดกับเขาผู้ไร้ความเข้าใจว่า

17. “น้ำที่ขโมยมาหวานดี และขนมที่รับประทานในที่ลับก็อร่อย”

18. แต่เขาไม่ทราบว่าคนตายอยู่ที่นั่น และแขกของนางก็อยู่ในห้วงลึกของนรก

สุภาษิต 9