สุภาษิต 7:18-23 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

18. มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้า ให้เราทำตัวของเราให้ปีติยินดีด้วยความรัก

19. เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้าน เขาไปทางไกล

20. เขาเอาเงินไปถุงหนึ่ง พอวันเพ็ญเขาจึงกลับมา”

21. นางหว่านล้อมด้วยวาจาโอ้โลม นางบังคับเขาด้วยริมฝีปากที่พูดพะเน้าพะนอ

22. เขาก็ติดตามนางไปทันทีอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่า หรืออย่างคนเขลาที่ไปรับโทษที่ขื่อ

23. จนลูกธนูปักเข้าไปถึงตับ อย่างนกรนเข้าไปหาบ่วง เขาหาทราบไม่ว่านี่มีค่าถึงชีวิต

สุภาษิต 7