13. เจ้าไม่ควรเดินเข้าประตูเมืองของประชากรของเราในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับหรือสมน้ำหน้าที่พวกเขาป่นปี้ในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับหรือยึดทรัพย์สมบัติของพวกเขาในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับ
14. เจ้าไม่ควรดักรออยู่ที่ทางแยกเพื่อคอยเล่นงานพวกเขาซึ่งหนีภัยมาหรือมอบตัวผู้รอดชีวิตของพวกเขาในวันที่เขาเดือดร้อน
15. “วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับมวลประชาชาติใกล้เข้ามาแล้วเจ้าทำสิ่งใดไว้จะได้รับสิ่งนั้นตอบแทนกรรมที่เจ้าก่อไว้จะย้อนกลับมาตกบนหัวของเจ้า
16. เหมือนที่เจ้าดื่มบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราประชาชาติทั้งปวงก็จะดื่มไม่หยุดเขาจะดื่มแล้วดื่มอีกเขาจะเป็นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
17. แต่บนภูเขาศิโยนจะมีการช่วยกู้ภูเขานั้นจะศักดิ์สิทธิ์และพงศ์พันธุ์ยาโคบจะครอบครองกรรมสิทธิ์ในดินแดนนั้น
18. พงศ์พันธุ์ยาโคบจะเป็นไฟพงศ์พันธุ์โยเซฟจะเป็นเปลวไฟพงศ์พันธุ์ของเอซาวจะเป็นตอข้าวซึ่งจะถูกไฟเผาจนมอดไหม้พงศ์พันธุ์เอซาวจะไม่มีใครรอดชีวิตเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว
19. ประชาชนจากเนเกบจะครอบครองภูเขาต่างๆ ของเอซาวและประชาชนจากเชิงเขาต่างๆ จะครอบครองดินแดนของชาวฟีลิสเตียพวกเขาจะครอบครองท้องทุ่งของเอฟราอิมกับสะมาเรียและเบนยามินจะครอบครองกิเลอาด
20. กลุ่มเชลยอิสราเอลซึ่งอยู่ในคานาอันจะครอบครองดินแดนไกลไปถึงศาเรฟัทเชลยจากเยรูซาเล็มซึ่งอยู่ในเสฟาราดจะครอบครองเมืองต่างๆ ของเนเกบ
21. พวกกู้ชาติจะขึ้นไปบนภูเขาศิโยนเพื่อครอบครองภูเขาต่างๆ ของเอซาวและอาณาจักรนั้นจะเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า