โยบ 7:9-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

9. เหมือนเมฆสลายตัวและลับหายไปคนที่ลงไปยังหลุมฝังศพก็ไม่หวนคืนมาอีก

10. เขาจะไม่มีวันได้กลับบ้านอีกเลยเขาจะไม่เป็นที่รู้จักในแถบนั้นอีก

11. “ฉะนั้นข้าพระองค์จะไม่นิ่งอยู่ข้าพระองค์จะพูดออกมาด้วยความทุกข์ระทมใจข้าพระองค์จะพร่ำบ่นด้วยความขมขื่นในดวงวิญญาณ

12. ข้าพระองค์เป็นทะเลหรือสัตว์ร้ายแห่งห้วงลึกกระนั้นหรือพระองค์จึงทรงวางยามเฝ้าข้าพระองค์ไว้?

13. เมื่อข้าพระองค์คิดว่าการนอนหลับจะช่วยปลอบใจและฟูกนุ่มๆ จะทำให้ข้าพระองค์คลายทุกข์ที่พร่ำบ่นถึงอยู่

14. ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังเขย่าขวัญข้าพระองค์ด้วยความฝันทำให้ข้าพระองค์หวาดหวั่นด้วยนิมิตต่างๆ

โยบ 7